Pt1 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Parowóz BR39 | |
Producent | |
---|---|
Lata budowy | 1922 - 1927 |
Układ osi | 1'D1' |
Wymiary | |
Masa pustego parowozu | 100,4 t |
Masa służbowa | 110,4 t |
Długość z tendrem | 22.890 mm |
Rozstaw osi skrajnych | 4000 mm |
Średnica kół napędnych | 1 750 mm |
Średnica kół tocznych | 1000 mm |
Napęd | |
Trakcja | parowa |
Typ tendra | 2'2' T 31,5 |
Ciśnienie w kotle | 14 at |
Powierzchnia ogrzewalna kotła | 217,01 m² |
Powierzchnia przegrzewacza | 77,20 m² |
Powierzchnia rusztu | 4,08 m² |
Średnica cylindra | 520 mm |
Skok tłoka | 660 mm |
Parametry eksploatacyjne | |
Moc znamionowa | 2000 KM (1470 kW) |
Maksymalna siła pociągowa | 1.620 PSi |
Prędkość konstrukcyjna | 110 km/h |
Pt1 – parowóz pośpieszny pruskiej serii P10. W latach 1922–1927 w zakładach Borsig wyprodukowano 260 parowozów. Parowozy zostały zwrócone w 1956 roku kolejom NRD. Parowozy eksploatowane w NRD zostały zrekonstruowane i przemianowane na Baureihe 22.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Hansjürgen Wenzel: Die Baureihe 39 : die Geschichte der preußischen P 10. EK Verlag, Freiburg 2002, ISBN 3-88255-138-0.
- Manfred Weisbrod, Hans Müller, Wolfgang Petznick: Dampflokarchiv, Band 1. transpress VEB Verlag für Verkehrswesen, Berlin 1976, S. 242 ff., S. 279