Grupa podpułkownika Stefana Dąba-Biernackiego – Wikipedia, wolna encyklopedia

Grupa podpułkownika Stefana Dąba-Biernackiego (Grupa Wasylków) – związek taktyczny Wojska Polskiego z okresu wojny polsko-bolszewickiej.

W związku z odejściem 15 Dywizji Piechoty na północny odcinek frontu, dowódca 3 Armii, gen. Edward Rydz-Śmigły, utworzył 22 maja 1920 grupę „Wasylków”^[1].

Skład 1 czerwca 1920^[2]:

• dowództwo grupy
• 5 pułk piechoty Legionów
• II/1 pułku piechoty Legionów
• 3 pułk ułanów
• III/1 pułku artylerii polowej Legionów
• 2 bateria 1 pułku artylerii ciężkiej

Skład 20 czerwca 1920^[3]:

• dowództwo grupy
• 1 pułk piechoty Legionów
• 12 pułk piechoty
• II/1 pułku artylerii polowej Legionów
• 3/6 pułku artylerii polowej

W sumie grupa liczyła około 3600 żołnierzy, czternaście dział, 92 cekaemy.

• Janusz Odziemkowski: Leksykon wojny polsko-rosyjskiej 1919–1920. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2004. ISBN 83-7399-096-8.
• Wiesław Wysocki (red.): Szlakiem oręża polskiego; vademecum miejsc walk i budowli obronnych. T. 2, poza granicami współczesnej Polski. Warszawa: Wydawnictwo „Gamb”, 2005. ISBN 83-7399-050-X.