10 Dywizja Kawalerii (RFSRR) – Wikipedia, wolna encyklopedia

10 Dywizja Kawalerii
10-я кавалерийская дивизия
Historia
Państwo

 Rosyjska FSRR

Działania zbrojne
wojna domowa w Rosji
wojna polsko-bolszewicka
Organizacja
Rodzaj wojsk

Jazda

10 Kubańska Dywizja Kawalerii (ros. 10-я кавалерийская дивизия) – związek taktyczny kawalerii Armii Czerwonej okresu wojny domowej w Rosji i wojny polsko-bolszewickiej.

Dywizja formowana była na Uralu, jej dowódcą był N.D. Tomin. Latem 1920 wchodziła w skład III Korpusu Kawalerii Gaja Dimitriewicza Gaja. Liczyła 3147 szabel, 27 ciężkich karabinów maszynowych i 12 armat[a]. Etat dywizji przewidywał 3 brygady po 2 pułki kawalerii każdy, a także 3 dywizjony artylerii konnej[1].

Po podpisaniu rozejmu z Polską, wzięła udział w walkach z oddziałami gen. Bułhaka-Balachowicza[2]

Dowódcy dywizji

[edytuj | edytuj kod]
  • N.D. Tomin

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Skład 1 sierpnia 1920[3]:

  • dowództwo dywizji
  • 55 pułk kawalerii
  • 56 pułk kawalerii
  • 57 pułk kawalerii
  • 58 pułk kawalerii
  • 60 pułk kawalerii
  • zmotoryzowany pluton karabinów maszynowych
  • dywizjon artylerii konnej
  1. Stan w dniu 1 lipca 1920.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wojciech Zawadzki, Pomorze 1920, Bellona 2015.
  2. Odziemkowski 2004 ↓, s. 118.
  3. Sikorski 2015 ↓, zał. 10.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Grzegorz Łukomski, Bogusław Polak, Mieczysław Wrzosek, Wojna polsko-bolszewicka 1919-1920, Koszalin 1990.
  • Janusz Odziemkowski: Leksykon wojny polsko-rosyjskiej 1919–1920. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2004. ISBN 83-7399-096-8.
  • Władysław Sikorski: Nad Wisłą i Wkrą. Studium do polsko-rosyjskiej wojny 1920 roku (reprint). Warszawa: Wydawnictwo 2 Kolory Sp.z o.o., 2015. ISBN 978-83-64649-16-5.