166 Dywizja Piechoty (III Rzesza) – Wikipedia, wolna encyklopedia

166 Dywizja Piechoty

166. Infanterie-Division

Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	9 marca 1945 Kopenhaga
Rozformowanie	maj 1945
Dowódcy
Pierwszy	Generalleutnant Eberhard von Fabrice
Ostatni	Generalleutnant Eberhard von Fabrice
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Formacja	Wehrmacht
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	OKH

166 Dywizja Piechoty (niem. 166. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana na mocy rozkazu z 9 marca 1945, poza falą mobilizacyjną na poligonie Kopenhadze przez X Okręg Wojskowy.

• Struktura organizacyjna w marcu 1945 roku:

660., 661. i 662. pułk grenadierów, 1066. pułk artylerii, 1066. batalion pionierów, 400. batalion Volkssturmu;

• Generalleutnant Eberhard von Fabrice 9 III 1945 – 28 III 1945;
• Generalmajor Helmuth Walter 28 III 1945 – 31 III 1945;
• Generalleutnant Eberhard von Fabrice 31 III 1945 – 8 V 1945;

• Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;