19 Dywizja Piechoty (III Rzesza) – Wikipedia, wolna encyklopedia

19 Dywizja Piechoty
19. Infanterie-Division
Ilustracja
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

1934 Hanower

Rozformowanie

1940

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

XI Korpus Armijny

19 Dywizja Piechoty (niem. 19. Infanterie-Division) – jedna z niemieckich dywizji piechoty, uczestniczyła m.in. w agresji na Polskę, Belgię i Francję.

Utworzona w październiku 1934 w Hanowerze jako VI Dowództwo Artylerii. Rok później przemianowana na dywizję piechoty. W trakcie agresji na Polskę atakowała ze Śląska w składzie XI Korpusu Armijnego 10 Armii (Grupa Armii Południe). Od grudnia 1939 roku na zachodzie, podczas agresji na francję w składzie Grupy Armii B atakowała przez Belgię, stacjonowała też w Paryżu. W październiku 1940 roku przekształcona w 19 Dywizję Pancerną.

Dowódcy dywizji

[edytuj | edytuj kod]

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]
  • 59 pułk piechoty
  • 73 pułk piechoty
  • 74 pułk piechoty
  • 19 pułk artylerii
  • 19 batalion rozpoznawczy
  • 19 batalion pionierów
  • 19 batalion łączności

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]