198 Dywizja Piechoty (III Rzesza) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1939 |
Rozformowanie | 1945 (kapitulacja) |
Dowódcy | |
Pierwszy | gen. mjr Otto Röttig |
Ostatni | gen. por. Helmuth Städke |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa agresja na Danię agresja na Związek Radziecki | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Formacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
198 Dywizja Piechoty (niem. 198. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, uczestniczyła m.in. w agresji na Danię i ataku na Związek Radziecki.
Formowanie i walki
[edytuj | edytuj kod]Sformowana na mocy rozkazu z 1 grudnia 1939, w 7. fali mobilizacyjnej w rejonie Pragi i Pilzna w okupowanej Czechosłowacji przez V Okręg Wojskowy. W 1940 roku brała udział w inwazji na Danię w składzie XXXI Korpusu Armijnego[1], a w 1941 roku w agresji na Grecję i ataku na Związek Radziecki[2]. Do 1944 roku walczyła przeciw Armii Czerwonej, a od 1945 roku przeciw armii USA. Dużych strat doznała walcząc w rejonie przyczółka Kolmar. W rejonie Necker oddał się do niewoli armii USA[3].
Dowódcy dywizji
[edytuj | edytuj kod]- gen. mjr Otto Röttig 10 I 1940 – 10 IV 1942;
- gen. mjr Albert Buck 10 IV 1942 – 27 VIII 1942;
- gen. Ludwig Müller 27 VIII 1942 – 5 II 1943;
- gen. por. Hans – Joachim von Horn 5 II 1943 – 1 VI 1943;
- gen. mjr Otto Richter 1 VI 1943 – 1 VIII 1944;
- gen. por. Kurt Oppenländer 1 VIII 1944 – 5 VIII 1944;
- gen. mjr Alfred Kuhnert 5 VIII 1944 – 1 IX 1944;
- gen. mjr Otto Schiel 1 IX 1944 – 18 I 1945;
- płk (gen. mjr) Konrad Barde 18 I 1945 – 26 IV 1945;
- gen. por. Helmuth Städke 26 IV 1945 – 8 V 1945;
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]- Stan w grudniu 1939:
305. i 308. pułk piechoty, 235. dywizjon artylerii lekkiej;
- Stan w styczniu 1940:
305., 308. i 326. pułk piechoty, 235. pułk artylerii, 235. batalion pionierów, 235. oddział rozpoznawczy, 235. oddział przeciwpancerny, 235. oddział łączności, 235. polowy batalion zapasowy;
- Stan we wrześniu 1943:
305., 308. i 326. pułk grenadierów, 235. pułk artylerii, 235. batalion pionierów, 198. dywizyjny batalion fizylierów, 235. oddział przeciwpancerny, 235. oddział łączności, 235. polowy batalion zapasowy;
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dildy 2009 ↓, s. 28.
- ↑ Mitcham 2009 ↓, s. 245.
- ↑ Mitcham 2009 ↓, s. 246.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Carell Paul, Operacja "Barbarossa"; Warszawa 2000; ISBN 831109199-4;
- Paul Carell , Spalona ziemia. Odwrót Wehrmachtu na Wschodzie, Kazimierz Szarski (tłum.), Warszawa: „Bellona”, 2003, ISBN 83-11-09475-6, OCLC 749204110 .
- Douglas Dildy: Dania i Norwegia 1940. Front skandynawski. Poznań: 2009. ISBN 978-8326102882.
- Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11596-5.
- Konecki Tadeusz, Skandynawia w Drugiej Wojny Światowej; Warszawa 2003; ISBN 83-05-13270-6;