297 Dywizja Piechoty (III Rzesza) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1940, 1943 |
Rozformowanie | 1943, 1945 |
Dowódcy | |
Ostatni | Albrecht Baier |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Formacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość | |
Skład | 522., 523. i 524. pułk piechoty, 297. pułk artylerii |
297 Dywizja Piechoty (niem. 297. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja, uczestniczyła w agresji na Francję i w walkach przeciw Armii Czerwonej. Zniszczona w Stalingradzie. Po odtworzeniu brała udział w walkach przeciw partyzantom w Jugosławii.
Pierwszy raz utworzona została w Brück na mocy rozkazu z 31 stycznia 1940, w 8. fali mobilizacyjnej w XVII Okręgu Wojskowym. W czasie niemieckiej agresji na Francję jej udział był niewielki[1]. W lipcu 1940 roku została przerzucona na terytorium okupowanej Polski[2]. Od 22 czerwca 1941 roku wchodząc w skład XXXXIV Korpusu Armijnego uczestniczyła w ataku na Związek Radziecki[3]. Rozbita została w czasie walk o Stalingrad[1]. Resztki dywizji wraz z dowodzącym nią gen. Moritzem von Drebberem oddały się do niewoli Armii Czerwonej[2].
Ponownie utworzona została latem 1943 na terytorium okupowanej Francji. Brała udział w walkach z partyzantami z Narodowa Armia Wyzwolenia Jugosławii i Armii Czerwonej. 9 maja 1945 część dywizji poddała się partyzantom jugosłowiańskim, a reszta trafiła do niewoli armii USA[2].
Dowódcy dywizji
[edytuj | edytuj kod]- gen. por. Max Pfeffer 5 IV 1940 – 16 I 1943;
- gen. mjr Moritz von Drebber 16 I 1943 – 25 I 1943[4];
- gen. por. Friedrich Wilhelm Deutsch 1 IV 1943 – 17 II 1944;
- gen. por. Otto Gullman 17 II 1944 – 26 X 1944;
- gen. por. Albrecht Baier 26 X 1944 – 8 V 1945[2].
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]- Stan w styczniu 1940
522., 523. i 524. pułk piechoty, 297. pułk artylerii, 297. batalion pionierów (saperów), 297. oddział przeciwpancerny, 297. oddział łączności.
- Skład w marcu 1944
520., 521. i 522. pułk grenadierów, 297. pułk artylerii, 297. batalion pionierów, 297. batalion fizylierów, 297. oddział przeciwpancerny, 297. oddział łączności, 297. polowy batalion zapasowy.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Piekałkiewicz 1995 ↓, s. 464.
- ↑ a b c d Mitcham 2010 ↓, s. 16.
- ↑ Fiszer i Gruszczyński 2009 ↓, s. 46.
- ↑ Bezymienski 1979 ↓, s. 208.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Lew Bezymienski: Jak powstawał plan Barbarossa. Warszawa: 1979.
- Michał Fiszer, Jerzy Gruszczyński: Operacja Barbarossa 1941. Hitlera uderza na ZSRR. Poznań: 2009. ISBN 978-83-261-0286-8.
- Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Warszawa: 2010. ISBN 978-83-11-11655-9.
- Janusz Piekałkiewicz: Stalingrad. Anatomia bitwy. Warszawa: 1995. ISBN 83-86510-42-0.