277 Dywizja Piechoty ’40 (III Rzesza) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1940 |
Dowódcy | |
Pierwszy | Generalleutnant Karl Graf |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Formacja | |
Rodzaj wojsk |
277 Dywizja Piechoty (niem. 277. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana w Monachium na mocy rozkazu z 22 maja 1940 roku, w 10. fali mobilizacyjnej w VII Okręgu Wojskowym.
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]- Struktura organizacyjna w maju 1940 roku:
553., 554. i 555. pułk piechoty, 277. oddział artylerii, 277. kompania pionierów, 277. kompania przeciwpancerna, 277. komapania łączności;
Dowódca dywizji
[edytuj | edytuj kod]- Generalleutnant Karl Graf 15 VI 1940 – 22 VII 1940;
Szlak bojowy
[edytuj | edytuj kod]Dywizja przez cały okres swojego istnienia przebywała w macierzystym okręgu wojskowym. Z chwilą podpisania kapitulacji przez Francję, jednostkę rozwiązano na mocy rozkazu z 19 lipca 1940 roku.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;