277 Dywizja Piechoty ’40 (III Rzesza) – Wikipedia, wolna encyklopedia

277 Dywizja Piechoty
277. Infanterie-Division
Ilustracja
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

1940

Dowódcy
Pierwszy

Generalleutnant Karl Graf

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Monachium

Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Formacja

Wehrmacht

Rodzaj wojsk

piechota

277 Dywizja Piechoty (niem. 277. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana w Monachium na mocy rozkazu z 22 maja 1940 roku, w 10. fali mobilizacyjnej w VII Okręgu Wojskowym.

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]
  • Struktura organizacyjna w maju 1940 roku:

553., 554. i 555. pułk piechoty, 277. oddział artylerii, 277. kompania pionierów, 277. kompania przeciwpancerna, 277. komapania łączności;

Dowódca dywizji

[edytuj | edytuj kod]
  • Generalleutnant Karl Graf 15 VI 1940 – 22 VII 1940;

Szlak bojowy

[edytuj | edytuj kod]

Dywizja przez cały okres swojego istnienia przebywała w macierzystym okręgu wojskowym. Z chwilą podpisania kapitulacji przez Francję, jednostkę rozwiązano na mocy rozkazu z 19 lipca 1940 roku.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;