349 Dywizja Piechoty (III Rzesza) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1943 |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Formacja | |
Rodzaj wojsk |
349 Dywizja Piechoty (niem. 349. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana w rejonie Saint Omer na mocy rozkazu z 25 października 1943 roku, w 21. fali mobilizacyjnej przez I Okręg Wojskowy. Na przełomie sierpnia i września 1944 przekształcona w 349 Dywizję Grenadierów Ludowych.
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]- Struktura organizacyjna w listopadzie 1943 roku:
911., 912. i 913. pułk grenadierów, 349. pułk artylerii, 349. batalion pionierów, 349. batalion fizylierów, 349. oddział przeciwpancerny, 349. oddział łączności, 349. polowy batalion zapasowy;
- Struktura organizacyjna we wrześniu 1944 roku:
911., 912. i 913. pułk grenadierów, 349. pułk artylerii, 349. batalion pionierów, 349. dywizyjna kompania fizylierów, 349. oddział przeciwpancerny, 349. oddział łączności, 349. polowy batalion zapasowy;
Dowódcy dywizji
[edytuj | edytuj kod]- General Otto Lasch 20 XI 1943 – VIII 1944;
- Generalmajor Karl Kötz 11 IX 1944 – 1 IV 1945;
Szlak bojowy
[edytuj | edytuj kod]Sformowana 25 października 1943 r. jednostka została przeniesiona w region Calais, gdzie wchłonęła niedobitki 217 Dywizji Piechoty. W kwietniu 1944 została przerzucona na front wschodni i walczyła na Białorusi, gdzie pod Brodami została okrążona. Z ciężkimi stratami wyrwała się z okrążenia i jej resztki zostały skierowane na tyły. Tam w sierpniu i wrześniu 1944 przeszła reorganizację, wchłonęła 577 Dywizję Grenadierów Ludowych i powróciła na front jako 349 Dywizja Grenadierów Ludowych. Do marca 1945 walczyła w Prusach Wschodnich, gdy jej resztki przekazano do 21 Dywizji Piechoty[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010, s. 61-62. ISBN 978-83-11-11655-9.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;
- http://www.lexikon-der-wehrmacht.de/Gliederungen/Infanteriedivisionen/349ID-R.htm