Dywizja Raegener – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | wojska lądowe |
Rodzaj wojsk | piechota |
Podległość |
Dywizja Raegener (niem. Division Raegener) – jedna z niemieckich dywizji piechoty.
Dywizja powstała 2 lutego 1945 r. z batalionów alarmowych, Volkssturmu oraz niedobitków 433 i 463 Dywizji Zapasowych. Walczyła na południe od Frankfurtu nad Odrą w ramach 9 Armii i została rozbita podczas operacji berlińskiej. Jej jedynym dowódcą był generał porucznik Adolf Raegener.
Skład
[edytuj | edytuj kod]- pułk grenadierów Fischer
- pułk grenadierów Becker
- pułk grenadierów Petersdorf
- kompania fizylierów Raegener
- kompania niszczycieli czołgów Raegener
- kompania inżynieryjna Raegener
- batalion zapasowy Raegener
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010, s. 223. ISBN 978-83-11-11655-9.