367 Dywizja Piechoty (III Rzesza) – Wikipedia, wolna encyklopedia

367 Dywizja Piechoty

367. Infanterie-Division

Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	1943
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Formacja	Wehrmacht
Rodzaj wojsk	piechota

367 Dywizja Piechoty (niem. 367. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana w rejonie Zagrzebia na mocy rozkazu z 15 listopada 1943 roku, w 21. fali mobilizacyjnej przez VII Okręg Wojskowy. Jednostka ta została zniszczona pod koniec bitwy o Królewiec 8 kwietnia 1945 roku.

• Struktura organizacyjna w listopadzie 1943 roku:

974., 975. i 976. pułk gremadierów, 376. pułk artylerii, 367. batalion pionierów, 367. dywizyjny batalion fizylierów, 367. oddział łączności, 367. polowy batalion zapasowy;

• Struktura organizacyjna w maju 1944 roku:

974., 975. i 976. pułk gremadierów, 376. pułk artylerii, 367. batalion pionierów, 367. dywizyjny batalion fizylierów, 367. kompania przeciwpancerna, 367. oddział łączności, 367. polowy batalion zapasowy;

• Generalmajor Georg Zwade 15 XI 1943 – 10 V 1944;
• Generalmajor Adolf Fischer 10 V 1944 – 1 VIII 1944;
• Generalleutnant Hermann Hähnle 1 VIII 1944 – III 1945;

• Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;