44 Dywizja Piechoty (III Rzesza) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł dotyczy 44 Dywizji Piechoty okresu III Rzeszy. Zobacz też: 44 Dywizja Piechoty - stronę ujednoznaczniającą.

44 Dywizja Piechoty →
44 Dywizja Grenadierów Rzeszy „Hoch und Deutschmeister”

44. Infanterie-Division →
44. Reichsgrenadier-Division Hoch- und Deutschmeister

Logo w latach 1938 - 43
Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	1 kwietnia 1938
Rozformowanie	1943 (zniszczenie) 8 maja 1945 (kapitulacja)
Działania zbrojne
II wojna światowa kampania wrześniowa kampania francuska 1940 atak Niemiec na ZSRR Operacja Fall Blau bitwa stalingradzka
Organizacja
Dyslokacja	Wiedeń
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Formacja	Wehrmacht
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	6 Armia

44 Dywizja Piechoty (niem. 44. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, uczestniczyła w agresji na Polskę i Francję oraz ataku na Związek Radziecki. Zniszczona w Stalingradzie.

Sformowana na mocy rozkazu z dnia 1 kwietnia 1938, miejsce stacjonowania sztabu Wiedeń. Sformowana w XVII. Okręgu Wojskowym. W swej tradycji nawiązywała do cesarsko-królewskiego 4 pułku piechoty (k.u.k. Infanterie-Regiment Hoch- und Deutschmeister Nr. 4). W 1939 dywizja brała udział w napaści na Polskę atakując Kraków. W 1940 brała udział w ramach 6 Armii w kampanii francuskiej. Rok później uczestniczyła w ataku na Związek Radziecki, walczyła na Ukrainie i w początkowym etapie ofensywy na Kaukaz. W 1942 w ramach 6 Armii brała udział w bitwie o Stalingrad i została ostatecznie zniszczona w ostatnich dniach stycznia 1943^[1].

Dywizję odbudowano w jako (44.) Reichsgrenadierdivision Hoch und Deutschmeister (44 Dywizja Grenadierów Rzeszy "Hoch und Deutschmeister"). Walczyła we Włoszech pod Cassino i na Linii Gotów. W końcowej fazie wojny działała na Węgrzech, gdzie poniosła ciężkie straty. Szlak bojowy zakończyła w pobliżu Linzu poddając się wojskom USA.

• gen. mjr Haselmar 1 IV 1937 – 13 III 1938;
• gen. mjr Bornemann 13 III 1938 – 31 III 1938;
• gen. por. Albrecht Schubert 1 IV 1938 – 29 X 1939;
• gen. por. Friedrich Siebert 4 XI 1939 – 30 I 1942;
• gen. por. Heinrich Deboi 30 I 1942 – 28 I 1943;
• gen. por. Franz Beyer 12 III 1943 – 31 XII 1943;
• gen. por. Fritz Franek 1 I 1944 – 7 V 1944;
• gen. por. Bruno Ortner 7 V 1944 – 16 VI 1944;
• gen. mjr Klatt 16 VI 1944 – 21 VI 1944;
• gen. por. Hans – Günter von Rost 21 VI 1944 – 23 III 1944;
• płk Hofmann 23 III 1945 – 5 IV 1945;
• gen. mjr Langhäuser 5 IV 1945 – 8 V 1945;

• Skład w sierpniu 1939:
  • 131 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu – Mikulov, I i II batalionu oraz I rezerwowego batalionu – Lundenburg, III batalionu – Znojmo, II rezerwowego batalionu - Stockerau;
  • 132 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu, I i II batalionu – Brno, III batalionu – Igława;
  • 134 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu, I i II batalionu – Wiedeń Streberdorf, III batalionu – Engerau;
  • 96 pułk artylerii: miejsce postoju sztabu, I dywizjonu – Znojmo, II dywizjonu – Bruck an der Leitha,
  • I dywizjon 97 pułku artylerii ciężkiej: miejsce postoju – Stockerau;
  • 80 batalion pionierów: miejsce postoju – Klosterneuburg;
  • 64 oddział przeciwpancerny: miejsce postoju – nie został sformowany;
  • 64 oddział łączności: miejsce postoju – Wiedeń;
  • 44 oddział obserwacyjny: miejsce postoju – Stockerau;
• Skład w styczniu 1940:

131, 132 i 134 pułk piechoty, 96 pułk artylerii, I/97 pułk artylerii ciężkiej, 80 batalion pionierów, 44 oddział rozpoznawczy, 46 oddział przeciwpancerny, 64 oddział łączności, 44 polowy batalion zapasowy;

• Skład w marcu 1943:

134 pułk grenadierów Hoch und Deutschmeister, 131 i 132 pułk grenadierów, 96 pułk artylerii, 80 batalion pionierów, 44 oddział rozpoznawczy, 46 oddział przeciwpancerny, 64 oddział łączności, 44 polowy batalion zapasowy;

• Skład w czerwcu 1943:

134 pułk grenadierów Hoch und Deutschmeister, 131, 132 pułk grenadierów, 96 pułk artylerii, 80 batalion pionierów, 44 oddział rozpoznawczy, 46 oddział przeciwpancerny, 46 oddział łączności, 44 polowym batalion zapasowy;

• Skład w maju 1944:

134 pułk grenadierów Hoch und Deutschmeister, 131, 132 pułk grenadierów, 96 pułk artylerii, 80 batalion pionierów, 44 dywizyjny batalion fizylierów, 46 oddział przeciwpancerny, 46 oddział łączności, 44 polowym batalion zapasowy;

• Dettmer Friedrich, Jaus Otto, Tolkmitt Helmut Die 44. Infanterie – Division Reich – Grenadier – Division, Hoch und Deutschmeiste 1938 – 1945; Friedberg b.d.w.;
• Czesław Grzelak, Henryk Stańczyk: Kampania polska 1939. Początek II wojny światowej. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2005. ISBN 83-7399-169-7.
• Tadeusz Jurga: Obrona Polski 1939. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1990. ISBN 83-211-1096-7.
• Janusz Piekałkiewicz: Stalingrad. Anatomia bitwy. Warszawa: 1995. ISBN 83-86510-42-0.
• Haupt Werner, Die deutchen Infanterie Division b.m.w i b.d.w; ISBN 3-89555-274-7;
• Stahl Friedrich, Heereseinteilung 1939. Gliderung, Standorte und Kommandeure sämtlicher Einheiten des Friedensheeres am 3.1.1939 und die Kriegsliederung vom 1.9.1939; ISBN 978-3-89555-338-7, ISBN 3-89555-338-7;
• Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; ISBN 3-8289-0525-0;