275 Dywizja Piechoty – Wikipedia, wolna encyklopedia

275 Dywizja Piechoty

275. Infanterie-Division

Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	17 listopada 1943
Rozformowanie	ok. 29 kwietnia1945
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Formacja	Wehrmacht
Rodzaj wojsk	piechota

275 Dywizja Piechoty (niem. 275. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana w rejonie Lorien na mocy rozkazu z 17 listopada 1943 roku, w 22. fali mobilizacyjnej przez IV Okręg Wojskowy.

• Struktura organizacyjna w listopadzie 1943 roku:

983., 984. i 985. pułk grenadierów, 275. pułk artylerii, 275. batalion pionierów, 275. batalion fizylierów, 275. kompania przeciwpancerna, 275. oddział łączności, 275. polowy batalion zapasowy;

• Struktura organizacyjna w grudniu 1944 roku:

983., 984. i 985. pułk grenadierów, 275. pułk artylerii, 275. batalion pionierów, 275. batalion fizylierów, 275. oddział przeciwpancerny, 275. oddział łączności, 275. polowy batalion zapasowy;

• Struktura organizacyjna w listopadzie 1944 roku:

983., 984. i 985. pułk grenadierów, 275. pułk artylerii, 275. batalion pionierów, 275. dywizyjny batalion fizylierów, 275. oddział przeciwpancerny, 275. oddział łączności, 275. polowy batalion zapasowy;

• Generalleutnant Hans Schmidt (jr) 10 XII 1943 – 22 XI 1944;
• Generalleutnant Hans Schmidt (jr) III 1945 – IV 1945;

Dywizja weszła do akcji w Normandii w czerwcu 1944 r., gdzie zastąpiła Dywizję Panzer Lehr. Podczas operacji "Cobra" została rozbita przez Amerykanów. Jej niedobitki walczyły jeszcze pod Falaise i Akwizgranem. Ostatecznie z frontu ewakuowano zaledwie 800 żołnierzy. Dywizję częściowo odbudowano poprzez włączenie pomniejszych jednostek i w listopadzie skierowano ponownie do walki pod Akwizgran. Podczas bitwy o las Hürtgen jednostka ponownie została całkowicie rozbita. Jej resztki wchłonęła 344 Dywizja Piechoty^[1].

275 Dywizja jako samodzielna jednostka pojawiła się jeszcze raz w Czechosłowacji w marcu 1945 r. Ok. 29 kwietnia została zniszczona przez wojska sowieckie w kotle Halbe^[2].

• Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2009. ISBN 978-83-11-11596-5.
• Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;
• feldgrau.com. feldgrau.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-05)].