Dywizja Piechoty Scharnhorst – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dywizja Piechoty Scharnhorst

Infanterie-Division Scharnhorst

Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	30 marca 1945
Rozformowanie	maj 1945
Dowódcy
Pierwszy	Heinrich Götz
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe

Dywizja Piechoty Scharnhorst (niem. Infanterie-Division Scharnhorst) – niemiecka dywizja piechoty utworzona 30 marca 1945 w ramach 35. fali ze szkół oraz jednostek zapasowych XI Okręgu Wojskowego. Początkowo włączona w skład 7 Armii, później w skład 12 Armii. 12 kwietnia wzięła udział w walkach przeciwko Amerykanom w Barby, dwa tygodnie później walczyła z Armią Czerwoną w Beelitz. Przestała istnieć 2 maja, kiedy to poddała się Amerykanom w Travemünde.

Jedynym dowódcą dywizji był Heinrich Götz.

• pułk grenadierów Scharnhorst 1
• pułk grenadierów Scharnhorst 2
• pułk grenadierów Scharnhorst 3
• pułk artylerii Scharnhorst
• batalion fizylierów Scharnhorst
• batalion niszczycieli czołgów Scharnhorst
• batalion inżynieryjny Scharnhorst
• batalion łączności Scharnhorst

• Samuel WayneS.W. Mitcham Samuel WayneS.W., Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie, Warszawa: Bellona, 2010, s. 226, ISBN 978-83-11-11655-9 .