237 Dywizja Piechoty (III Rzesza) – Wikipedia, wolna encyklopedia

237 Dywizja Piechoty
237. Infanterie-Division
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

12 czerwca 1944

Rozformowanie

8 maja 1945

Dowódcy
Pierwszy

Hans von Grävenitz

Ostatni

Karl Falkner

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Milovice

Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Formacja

Wehrmacht

Rodzaj wojsk

piechota

237 Dywizja Piechoty (niem. 237. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana na poligonie Milowitz na mocy rozkazu z 12 czerwca 1944, w 27. fali mobilizacyjnej w XII Okręgu Wojskowym.

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]

1046., 1047. i 1048. pułk grenadierów, 237. pułk artylerii, 237. batalion pionierów (saperów), 237. dywizyjny batalion fizylierów, 237. kompania przeciwpancerna, 237. oddział łączności, 237. polowy batalion zapasowy;

Dowódcy dywizji

[edytuj | edytuj kod]
  • Generalleutnant Hans von Grävenitz 12 VI 1944 – IV 1945;
  • Oberst Karl Falkner IV 1945 – 8 V 1945;

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;