237 Dywizja Piechoty (III Rzesza) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 12 czerwca 1944 |
Rozformowanie | 8 maja 1945 |
Dowódcy | |
Pierwszy | Hans von Grävenitz |
Ostatni | Karl Falkner |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Formacja | |
Rodzaj wojsk |
237 Dywizja Piechoty (niem. 237. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana na poligonie Milowitz na mocy rozkazu z 12 czerwca 1944, w 27. fali mobilizacyjnej w XII Okręgu Wojskowym.
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]1046., 1047. i 1048. pułk grenadierów, 237. pułk artylerii, 237. batalion pionierów (saperów), 237. dywizyjny batalion fizylierów, 237. kompania przeciwpancerna, 237. oddział łączności, 237. polowy batalion zapasowy;
Dowódcy dywizji
[edytuj | edytuj kod]- Generalleutnant Hans von Grävenitz 12 VI 1944 – IV 1945;
- Oberst Karl Falkner IV 1945 – 8 V 1945;
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;