33 Dywizja Strzelców (RFSRR) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Działania zbrojne | |
wojna domowa w Rosji wojna polsko-bolszewicka bitwa pod Dworyszczami (4 lipca 1920) bitwa pod Mławą | |
Organizacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
33 Dywizja Strzelców – dywizja piechoty Armii Czerwonej okresu wojny domowej w Rosji, w tym wojny polsko-bolszewickiej.
Formowanie i walki
[edytuj | edytuj kod]Sformowana w październiku 1918 w Astrachaniu jako 1 Dywizja Strzelców. W marcu 1919 przemianowana na 33 Kubańską D.S. W składach 8 Armii i 11 Armii walczyła w składzie Frontu Południowego pod Astrachaniem i Kantymirowką, Pawłowem i Woroneżem. W marcu 1920 weszła w skład 9 Armii, zaś w maju 1920 w skład 10 Armii. W czerwcu podporządkowana dowódcy Frontu Zachodniego Tuchaczewskiemu. Wzięła udział w ofensywie Tuchaczewskiego walcząc pod Mołodecznem, nad Niemnem i Narwią. 1 sierpnia 1920 dywizja liczyła w stanie bojowym 442 żołnierzy z tego piechoty 3130. Na uzbrojeniu posiadała 139 ciężkich karabinów maszynowych i 28 dział[1]. Poniosła ogromne straty podczas odwrotu znad Wisły i 30 sierpnia 1920 została rozformowana.
Dowódcy dywizji
[edytuj | edytuj kod]Podczas walk z Polakami dywizja dowodzili: O.A. Stigga (3 marca - 25 sierpnia) i N.A. Szabanow (25 - 30 sierpnia).
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]Skład w sierpniu 1920[2]:
- 97 Brygada Strzelców
- 289 pułk strzelców
- 290 pułk strzelców
- 291 pułk strzelców
- 98 Brygada Strzelców
- 292 pułk strzelców
- 293 pułk strzelców
- 294 pułk strzelców
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Moszczeński 2020 ↓, s. 248.
- ↑ Materiały do historii T.I/1 1935 ↓, z. 30.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Józef Moszczeński: Rosyjski plan bitwy nad Wisłą w 1920. W: Izabela Borańska-Chmielewska (projekt): Polskie zwycięstwo dla wolności Europy; księga pamiątkowa arma virumque cano; 100-lecie bitwy warszawskiej 1920. Warszawa: Wojskowy Instytut Wydawniczy; Centralna Biblioteka Wojskowa, 2020. ISBN 978-83-955800-5-5.
- Materiały do historii wojny 1918-1920 r. T. I/1 Bitwa Warszawska – Bitwa nad Bugiem 27 VII – 7 VIII 1920. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1935.
- Grzegorz Łukomski, Bogusław Polak, Mieczysław Wrzosek: Wojna polsko-bolszewicka 1919-1920. Koszalin: Wyższa Szkoła Inżynierska w Koszalinie, 1990, seria: Monografie Instytutu Nauk Społecznych.
- J. Odziemkowski, Leksykon wojny polsko-rosyjskiej 1919 - 1920, wyd. RYTM, Warszawa 2004.