33 Dywizja Strzelców (RFSRR) – Wikipedia, wolna encyklopedia

33 Dywizja Strzelców
Historia
Państwo

 Rosyjska FSRR

Działania zbrojne
wojna domowa w Rosji
wojna polsko-bolszewicka
bitwa pod Dworyszczami (4 lipca 1920)
bitwa pod Mławą
Organizacja
Rodzaj wojsk

Piechota

Podległość

15 Armia

33 Dywizja Strzelców – dywizja piechoty Armii Czerwonej okresu wojny domowej w Rosji, w tym wojny polsko-bolszewickiej.

Formowanie i walki

[edytuj | edytuj kod]

Sformowana w październiku 1918 w Astrachaniu jako 1 Dywizja Strzelców. W marcu 1919 przemianowana na 33 Kubańską D.S. W składach 8 Armii i 11 Armii walczyła w składzie Frontu Południowego pod Astrachaniem i Kantymirowką, Pawłowem i Woroneżem. W marcu 1920 weszła w skład 9 Armii, zaś w maju 1920 w skład 10 Armii. W czerwcu podporządkowana dowódcy Frontu Zachodniego Tuchaczewskiemu. Wzięła udział w ofensywie Tuchaczewskiego walcząc pod Mołodecznem, nad Niemnem i Narwią. 1 sierpnia 1920 dywizja liczyła w stanie bojowym 442 żołnierzy z tego piechoty 3130. Na uzbrojeniu posiadała 139 ciężkich karabinów maszynowych i 28 dział[1]. Poniosła ogromne straty podczas odwrotu znad Wisły i 30 sierpnia 1920 została rozformowana.

Dowódcy dywizji

[edytuj | edytuj kod]

Podczas walk z Polakami dywizja dowodzili: O.A. Stigga (3 marca - 25 sierpnia) i N.A. Szabanow (25 - 30 sierpnia).

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Skład w sierpniu 1920[2]:

  • 97 Brygada Strzelców
    • 289 pułk strzelców
    • 290 pułk strzelców
    • 291 pułk strzelców
  • 98 Brygada Strzelców
    • 292 pułk strzelców
    • 293 pułk strzelców
    • 294 pułk strzelców

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Józef Moszczeński: Rosyjski plan bitwy nad Wisłą w 1920. W: Izabela Borańska-Chmielewska (projekt): Polskie zwycięstwo dla wolności Europy; księga pamiątkowa arma virumque cano; 100-lecie bitwy warszawskiej 1920. Warszawa: Wojskowy Instytut Wydawniczy; Centralna Biblioteka Wojskowa, 2020. ISBN 978-83-955800-5-5.
  • Materiały do historii wojny 1918-1920 r. T. I/1 Bitwa Warszawska – Bitwa nad Bugiem 27 VII – 7 VIII 1920. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1935.
  • Grzegorz Łukomski, Bogusław Polak, Mieczysław Wrzosek: Wojna polsko-bolszewicka 1919-1920. Koszalin: Wyższa Szkoła Inżynierska w Koszalinie, 1990, seria: Monografie Instytutu Nauk Społecznych.
  • J. Odziemkowski, Leksykon wojny polsko-rosyjskiej 1919 - 1920, wyd. RYTM, Warszawa 2004.