Brygada Artylerii 1 Dywizji Karabinów Maszynowych – Wikipedia, wolna encyklopedia

Brygada Artylerii 1 Dywizji Karabinów Maszynowych
Historia
Państwo

 Ukraińska Republika Ludowa

Sformowanie

1920

Rozformowanie

1921

Dowódcy
Pierwszy

płk Ołeksandr Hodyło-Hodylewski

Ostatni

płk Ołeksandr Kowalski

Działania zbrojne
Wojna polsko-bolszewicka,
Wojna ukraińsko-sowiecka
Organizacja
Rodzaj wojsk

Artyleria

Podległość

1 Dywizja KM

Brygada Artylerii 1 Dywizji Karabinów Maszynowychoddział artylerii Armii Ukraińskiej Republiki Ludowej.

Formowanie i działania

[edytuj | edytuj kod]

Rozkazem Dowództwa Armii Czynnej nr 168, w strukturach 1 Dywizji Karabinów Maszynowych utworzono dowództwo brygady artylerii. Sprawowało ono nadzór administracyjny i inspektorski nad wszystkimi bateriami dywizji.

W październiku Armia URL przeprowadziła mobilizację. W jej wyniku liczebność jej oddziałów znacznie wzrosła[1]. W związku z podpisaniem przez Polskę układu o zawieszeniu broni na froncie przeciwbolszewickim, od 18 października wojska ukraińskie zmuszone były prowadzić działania zbrojne samodzielnie[2].

Brygada istniała do maja 1921, kiedy w następstwie połączenia 5 Chersońskiej Dywizji Strzelców z 1 Dywizją Karabinów Maszynowych utworzono nową 5 Brygadę Artylerii, w której znaleźli się artylerzyści z obydwu jednostek[3][4].

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Stan we wrześniu 1920[4]

  • dowództwo i sztab
  • 1 bateria artylerii lekkiej
  • 2 bateria artylerii lekkiej

23 października 1920 brygada w dwóch bateriach posiadła 7 lekkich dział polowych.

Żołnierze oddziału

[edytuj | edytuj kod]
Dowództwo jednostki[4]
Stopień, imię i nazwisko Okres pełnienia służby Uwagi
Dowódcy brygady
płk Ołeksandr Hodyło-Hodylewskyj 13 IX – 11 XI
płk Ołeksandr Kowalskyj 11 XI – koniec wojny
Adiutant
chor. Semen Jakerson 13 IX – 25 X

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Legieć 2002 ↓, s. 189.
  2. Legieć 2002 ↓, s. 177.
  3. Rukkas 2020 ↓, s. 341.
  4. a b c Rukkas 2020 ↓, s. 344.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]